uitstapje met chauffeur

Luc hier je neefje frans
wij zijn op 25 okt. in suriname voor 2 weken laaTra ff iets weten we verblijven in Tran Elite Jacques Gompertstraat 143
Paramaribo North, Suriname
South - America
Tel: (597) 458275 / 458276
ikke007@versatel.nl

di 23 oktober stond er een zeer luxe bus voor ons klaar. Pluche bekleding, airco, electrisch bedienbare gordijnen en ramen, 2 panoramadakramen, cdspeler en tv. Met zo.n mooie nieuwe bus naar de stuwdam leek me zonde, maar ja, we zijn geweest.We vertrokken om half 9. Het eerste gedeelte was prima te rijden, dezelfde weg als naar white beach, maar daarna was het éen en al gaten en stof. Hoe langer we reden hoe beroerder ik me voelde. Laura was ook helemaal niet lekker en heeft veel geslapen totdat ze weer eens gelanceerd werd.Die weg ruim een uur ang.Pffff.
Bij de stuwdam mochten we niet naar boven. We mochten wel even met een opzichter mee voor een pitstop. We kwamen in een huis waar 27 man woonden die eens in de 9 maanden naar huis gingen. De stuwdam was iets van 50 meter hoog maar er schenen meer van zulke gevaartes te staan. Daarachter lag het brokopondomeer dat zo groot is als de provincie Utrecht. Alle bosnegers uit dat gebied moesten indertijd verhuizen.
Enkele dorpen hebben we gezien op onze Bovensuriname toer.
Enkele boomtoppen steken boven het water uit.

Na rondegekeken te hebben en vele foto's gingen we op weg naar de colakreek. Weer die vreselijke weg. Op de Indira Ghandiweg bij Bea's eettentje wat gegeten. Ze had niet veel.3 broodjes, 4 bara en soft. Ze vertelde dat ze alleenstaand was; haar man was 11 jaar geleden plotseling overleden.Die vrouw werkte hard om de kost te verdienen in haar eigen tokootje.

We zijn langs Zanderij gereden en hebben even stilgestaan bij het monument van het verongelukte vliegtuig met alle voetballers erin. Suriprof onderhoud het.

Op naar Colakreek. We weten niet wat we konden verwachten. Ieder had z'n eigen gedachten hierover. Het zag er toeristisch uit en wel leuk.Je kon een soor open hut huren waar je evt kon barbequen. Wij hadden allen onze koelbox met uiteraard djogo's mee. Het water was niet zo ondiep zoals sommigen hadden beweerd, maar zat vol takjes, blaadjes en visjes. Gerard en ik hebben wel gezwommen, Roland gooide meteen zijn badlaken neer en bleef voor bewusteloos liggen om te bakken. De kleedhokjes hadden geen haakje of bankjes. Behelpen dus. Na ongeveer 1 1/2 uur wilden de volwassenen verder tot groot verdriet van Roland. Die had er nog wel willen blijven.
Op weg naar Santigron.
Weer een vreselijke weg en heel moeilijk te vinden. Eindelijk vonden we het dorp. We werden tegengehouden en moesten 5 srd de man betalen. Meteen kwam er iemand met houtsnijwerk op ons af. Erg mooi, maar we (Gerard) wilden zien hoe ze bezig waren en hij wilde graag zo'n trommel.
We mochten met de gids meelopen. Hij vertelde enkele verhalen zoals het verhaal dat vrouwen die ongesteld waren langs een gootje moesten lopen, in speciale hokken verbleven en die tijd niet in hun huis mochten. Mannen waarvan hun vrouw een baby had gehad mochten de baby niet zien (wabt dan zou het sterven) of ze moesten eerst getatoeerd worden, maar dat verhaal kan Laura of Roland beter vertellen.
De gids benadrukite dat we geen foto's vd mensen mochten maken zonder zijn toestemming en we moesten ervoor betalen. We kwamen bij een oude man die klein houtsnijwerk dingetjes had. We hebben wat gekocht en mochten een foto nemen. Geen wonder. In verhouding was het erg duur.
De man bracht ons toen bij een grote boom, de telefoonboom, en liet ons zien hoe je dmv slaan met een dikke tak op de boom kon communiceren. Het geluid kon wel 12 km verderop gehoord worden. Dit gebruikten ze vooral bij onraad.
Hij plukte ook een bloem vd papegaaientong en liet ons zien hoe het geluid van een papegaai met de bloem gemaakt kon worden. Vandaar de naam.

Terug naar de auto Van de man móesten we 10 voot 6 het dorp uit zijn. We kwamen weer bij de eerste man en die was bezig met housnijwerk. We moesten betalen voor een foto, maar ik zei dat we iets zouden kopen en toen mocht het zonder extra betalen.
Toen we weg wilden wilde de gids ook geld. Gerard en Luc werden pissig. Gerard wilde 10 srd geven en Luc maakte er 20 van, maar er was een fikse woordenwisseling. De man liep weg en wij vertrokken snel.
Na alweer vreselijke wegen bracht de chauffeur langs de grond van zijn familie, waar enorme huizen op stonden. Hij had een mooi huis.
Hij vroeg of we op de Wijdenbosbrug wilden en dat wilden we wel, want we hadden nog niet het uitzicht by night gezien.
's Avonds lekker gegeten.

Woensdag staat er een fietstochtje naar plantage Peperpot in de planning.

Hoi Frans (de Smedt). Leuk dat jullie komen, maar Luc gaat de e al weer weg.
Zou je aan je vader willen vragen hoe je bij Waneweg komt? Alvast bedankt.

Hi marie t.van paramaribo naar zanderij voorbij lelydorp van lelydorp naar copieweg van c0pie weg is het aan de linkerkant eerst nog de mokkaweg verder aan de overkant van de waneweg heb je de rijsdijk weg, ik weet niet op de waneweg nog bestaat want de billiton had daar van de overheid een grote concessie gekregen voor de bauxiet winning
hoe is het verder met jullie groetjes

Hoi, Jacques(de Smedt) Alles goed hier hoor, veel gedaan en gezien hier (zie deze site). Ik kom wel langs als ik terug ben om verslag te doen.

Groets, Luc.

Hoi Frans(de Smedt) Jammer jongen wij zitten waarchijnlijk net in de verterkhal als jullie aankomen. Maar erg veel plezier hier, we babbelen wel als jullie terug zijn.

Groets, Luc.

Nog weinig van ons laten horen maar we hebben genoten van alle, veelal zo herkenbare verhalen. Het is jammer dat het wat ver weg is voor een weekendje, anders wist ik het wel.
Voor jullie zit het er bijna op, maar het is leuk dat je er lang van kan nagenieten door zo'n gezamelijke reis.
Nog fijne laatste dagen en goede terugreis.

Judith.

Hey swa's,
wat vrolijker mag ook wel. Of zijn de jogo's op? Ook weinig foto's.
Voor swa's die vandaag weer terug gaan, namens ons allemaal een goede terugreis.

Tang boeng.

ook namens ons fijne terugreis

Nou, dat kunnen wij niet achterblijven. Ook namens ons dus een hele goede reis toegewenst. Hou de vesten maar in de handbagage.
Voor de twee oudjes wordt het nu wel erg stil denk ik, maar geniet er nog maar even van!